Als ik die van jou mag zien…

showme1

Trouble in paradise deze week. In de klas van Daan zijn foto’s gemaakt met de iPad. Porno, als je de school mag geloven. Drie jongetjes hebben tijdens de pauze (die in deze barre wintertijden altijd binnen plaatsvindt) zich in een hoekje verstopt en hebben foto’s gemaakt van hun blote buiken, piemels en billen. Met de iPad dus. Ja, daar hoef je zevenjarigen niets meer aan uit te leggen hoor, hoe de camera op de iPad werkt. Ik denk zelf stiekem dat ze mozaïekpiemels hebben gemaakt of achterwerken met röntgenfilter. Dat zou ik gedaan hebben in ieder geval. Maar het zou hier Amerika niet heten als iedereen niet tot in z’n tenen geschokt was.

Nou moet ik zeggen, ik snap dat die jongens het proberen, maar dat het dan ook nog lúkt, dat is toch best knap. Ik sta zelf ook dagelijks op kinderen te passen in een klaslokaal tijdens de pauze en natuurlijk zijn er dan ook kinderen die proberen iets te doen wat niet mag. Ze gaan half in de kast geheimen staan smiespelen, ze proberen op de laptop of iPad filmpjes op YouTube te kijken en de doorgewinterde pestkoppen proberen onder de flap van de flipover gemene dingen over die ene klasgenoot op te schrijven. Ik geef toe, ik heb ook niet alles meteen in de gaten, maar door rond te lopen en te proberen interesse te tonen in waar de kinderen mee bezig zijn (ook als dat overduidelijk niet op prijs wordt gesteld), kom je een heel eind. Dat het deze jongetjes dus is gelukt om in een klas met 20 kinderen en twee (!) begeleiders dit voor elkaar te krijgen, mag gerust vindingrijk genoemd worden.

Die twee begeleiders hadden het niet gezien, maar er was een ander jongetje in de klas die het aangezicht van al dat heidense gedrag blijkbaar niet aankon en die heeft geklikt. Terwijl sloerie Joy uit de hilarische en heerlijk foute serie ‘My name is Earl’ ons net had geleerd: ‘You can’t snitch! You know the order. Regular people, fat people, cops, Al Qaeda, stuff you squeeze out of a zit, and then snitches’, werd deze jongen als een voorbeeld voor volk en vaderland gesteld. ‘He made the right decision’. De drie jongetjes moesten daar een voorbeeld aan nemen. De ouders van de jongens zijn gebeld en van wat ik ervan gehoord heb, waren de ouders stuk voor stuk van plan om hun kinderen in te prenten NOOIT, maar dan ook NOOIT meer hun piemel tevoorschijn te halen. Ach gos.

Alle kinderen uit de klas mogen niet meer met de iPads spelen tijdens de pauze, de begeleiders in de klas mogen geen spelletjes meer doen met de kinderen maar moeten rondlopen en iedereen nog strenger in de gaten houden en de kinderen moeten een opdracht maken over ‘appropriate iPad behavior’. Iedereen dus, niet alleen die drie jongetjes.

Tsja. Het is natuurlijk niet zo slim, om dat soort fratsen in de klas uit te halen. En al helemaal niet om er foto’s van te maken. Dus daar hebben we wel even een opvoedmomentje van gemaakt met de kinderen. Maar verder… Hebben we dit niet allemaal gedaan toen we klein waren, in een of andere vorm? De school vond ze nog zo jong voor dit soort gedrag. Ze zeiden: ‘Het is een teken van de moderne tijd, de kinderen worden veel jonger aan verschillende soorten media blootgesteld.’ Nou, ik had het er met m’n moeder over en die moest erom lachen: ‘Vroeger bij ons op de kleuterschool zeiden we al: Zij laat straks haar plasser zien in de zandbak, kom je ook?’ En ik weet dat ik met mijn vriendin op de basisschool ook wel dingen heb gedaan waarvan we wisten dat onze ouders daar waarschijnlijk niet zo blij mee zouden zijn. Zou dat dan Hollands liberalisme zijn? Ik geloof er niks van. Kinderen experimenteren nou eenmaal en daar is helemaal niks mis mee.

 

 

Advertentie

3 gedachtes over “Als ik die van jou mag zien…

  1. Precies! Het is allemaal zóó overdreven. Wat is er nu eigenlijk werkelijk aan de hand? Wat is er mis met piemeltjes? De kinderen uitleggen wat wel normaal is en wat niet en dan klaar. Maar waarom moet overal een trauma van gemaakt worden, omdat het 1 keer mis gaat op de 1 miljoen? En wat met die andere 999999?, die moeten daaronder vrijheid inleveren? Ik zou de aandacht als ik die school was meer leggen op: waar was de juf mee bezig op dat moment?

    • Ja, dat was mijn gedachte ook Woolywoot. Er waren zelfs 2 hulpjuffen. Een was een bordspelletje aan het spelen met een groepje kinderen en de ander was een paar meisjes aan het leren breien… Hartstikke leuk hoor, daar niet van, maar ik vind het op z’n zachtst gezegd bijzonder dat ze het hebben kunnen missen. En dan meteen zo rigoureus alle iPads de klas uit tijdens de pauze… Het is inderdaad iets straffen wat naar mijn idee eerder uitleg en opvoeding behoeft.

Laat een reactie achter op Woolywoot Reactie annuleren

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s